3 Nisan 2021
Velayet ve Risalet
Cenab-ı Hak hiçbir kavmi hiçbir asırda “Resul”süz bırakmayacağını, İslam’ı öğretecek ve Hakka davet edecek bir Peygamber, Mürşit veya Mehdi göndermedikçe, toplumları sorumlu tutmayacağını, “Biz bir Resul göndermedikçe (hiçbir kavme) azap edecek değiliz”[1] ayetiyle açıkça haber vermektedir. Kur’an-ı Kerim’de “Resul” kelimesi, Allah’ın peygamber olarak seçip görevlendirdiği ve kendilerine kitap ve şeriat gönderdiği zatlar için kullanıldığı gibi, o peygamberlerin dinini tebliğ ve tecdid eden davetçiler hakkında da kullanıldığı bilinmektedir.
“(Belkıs dedi ki:) Ben onlara (Hz. Süleyman’a) bir hediye göndereyim de bakalım, resuller (elçiler) ne ile dönecekler.”[2]
“Onlara resullerin (davetçi ve tebliğcilerin) geldiği şu kent halkını misal olarak anlat ki, Biz onlara iki resul (mübelliğ ve mürşit) gönderdik, onları yalanladılar, Biz de (elçileri) üçüncü biriyle destekledik ve güçlendirdik…”[3] gibi ayetler, geçmişte peygamberlerin dinine hizmet ve davet eden “Resul”ler görevlendirildiği gibi…
“Göğün, açık bir duman getireceği günü gözetle ki (bu duman) insanları kuşatır ve bu çok acı bir azap (vasıtası)dır. (O gün, çaresiz insanlar:) ‘Ya Rabbi, bizden bu azabı kaldır. Çünkü biz artık inanıyoruz.’ diye yalvaracaklardır. Ama artık bu noktadan sonra düşünüp pişman olmalarının faydası olmayacaktır. Halbuki kendilerine apaçık bir resul gelmişti de, ondan yüz çevirdiler ve bu ‘cinlenmiş ve (boş şeyler) öğretilmiştir’ dediler.”[4] ayetlerinin bildirdiği gibi ileride bazı “resul”ler, yani müceddit, müçtehit ve mürşitler de mutlaka gelecektir.
Aleyhisselatü Vesselam Efendimiz; “Benim ümmetimin âlimleri, Beni İsrail’in peygamberleri makamındadır” buyurmakla da bu gerçeğe işaret etmişlerdir.
